Illustrator Anne Stalinski: “Iets wat droog of abstract is, maak ik levend”

De 32-jarige illustrator is nooit iets anders geweest dan ondernemer. “Vroeger heb ik ook wel workshops gegeven, maar dat was toch niet echt meer mijn ding.” Tekenaar ter plekke zijn is dat wel: “Het is heel uitdagend, want je moest luisteren en tekenen tegelijk, maar dat vind ik ook juist het leuke eraan. En bleek dat het tekenen ter plekke ook prima niet ter plekke kan, door er online bij te zijn, dus dat was in coronatijd wel ideaal.”

Komende tijd is Stalinski nog wel even zoet. “Ik mag de illustraties maken van twee kinderboeken en ben ook bezig met een eigen project.” Ze werkt aan een tijdcapsule van het eerste pandemiejaar waar ze een kleine subsidie van de gemeente en Kunstpunt Groningen voor kreeg. “Nu zijn we er natuurlijk allemaal klaar mee, maar ik denk dat het voor later echt wel leuk is om weer eens te lezen en te zien hoe het allemaal begon.” Hoewel haar werk meestal niet expliciet over haarzelf gaat, hebben ze vaak toch een persoonlijke insteek. “Ik heb toch mijn eigen vertelstem,” vertelt Stalinski vrolijk. Ze zit niet om werk verlegen. “Ik moet eerder mensen teleurstellen dan dat ik mijn klanten bij elkaar moet schrapen, mensen weten me via via best wel goed te vinden.”

Naast haar betaalde opdrachten vindt Stalinski het nog steeds leuk om lekker voor haarzelf te tekenen. Stalinski: “Ik vind het heel leuk om stripjes te maken die gaan over de chaotische kant van het bestaan. Ik schijn graag wat licht op de rommeligheid en de schoonheid van het leven.”

Foto: Jan Buwalda